PARK I PAŁAC W KRAJENCE

Na temat założenia parku i rozwoju jego układu przestrzennego brak jest przekazów historycznych. Przypuszczalnie park powstał lub został przebudowany w XVIII wieku, po roku 1743, kiedy dobra krajeńskie nabył Aleksander Józef Sułkowski.
Nabycie Krajenki musiało mieć związek z zawarciem przez niego 27 sierpnia 1743r. małżeństwa z Anna Teresą z Przebendowskich, córką wojewody malborskiego Piotra Jerzego i Urszuli Potockich.

Powstanie parku lub jego przekształcenie związane było prawdopodobnie z budową dworu, na fundamentach którego wzniesiono obecny późno klasycystyczny pałac w 1825 rok. Mimo iż Sułkowskich nie było już w Krajence wspomniany pałac nazywa się pałacem Sułkowskich. Dobra krajeńskie przeszły w roku 1815 w ręce spadkobierców Lieppmanna, w których pozostawały do roku 1838. Nowi właściciele przystąpili do poważnych przedsięwzięć inwestycyjnych. Z lat 1824 – 1826 pochodzi obecny pałac Sułkowskich.

W 1846 park zajmował powierzchnię ponad 13 morgów. Zajmował on przypuszczalnie obszar między obecną ul. Szkolną od północy, ul. Młyńską od wschodu i rzeką Głomią. Pod koniec XIX w. i na przełomie XIX i XX w. powierzchnia parku ulega zniszczeniu. Park przyjmuje kształt zbliżony do obecnego. Na obrzeżu założenia pałacowo-parkowego powstaje zabudowa gospodarcza (wydzielona posesja), budynki gospodarcze- obecnie w większości nieistniejące. Przed frontem pałacu powstają klomby i ścieżki. Po II wojnie światowej dendroflora przed pałacem (poza starymi lipami) zostaje wycięta. Na terenie parku wybudowano internat i budynek klasopracowni.

Źródło:

• Ewidencja parku w Krajence- 1982r.
• Tomasz Wujewski ”Zamek w Krajence” Poznań 2008r.
• Urząd Gminy i Miasta Krajenka
• Henryk M Brodziak „ Krajenka miasto i gmina –Krajenka 2011r.
• Das Flatower Land. Ein Bildband unserer grenzmorkischen Heimal. Bearbeitet von Manfred Vollack. Gifhorn 1989r.